Author :
Abstract
Ahmet Hamdi Tanpınar, Cumhuriyet Devri Türk edebiyatı içerisinde şiir, roman, hikâye, deneme, makale gibi pek çok türde eser vermiş önemli bir isimdir. Çağımızda eserleri farklı yönlerden çok çeşitli araştırmalara konu olmaktadır. “Aşk”, Tanpınar’ın romanlarında temelde yatan “tema”yı teşkil eder. Romanlarında tezahür eden “aşk”lar incelendiğinde genelde erkek başkişilerin âşık olduğu kadın karakter ve bir de bu aşkı engellemeye çalışan rakipten oluşan “üçgen bir kalıbın varlığı" görülür. Bu üçlü kalıbın özellikle “Sahnenin Dışındakiler”, “Huzur” ve “Aydaki Kadın”da doğrudan yer aldığı söylenebilir. Bunun dışında “Mahur Beste” romanında rakibin ayrılığın görünen sebebi olduğu görülür. Çünkü bu romanda asıl engel “dönemin koşullarının getirdiği baskı”dır. Romanlarda aşk, “ilk aşklar, yararlı aşklar, olumsuz- kötücül aşklar ve tamamlanamayan- yarım kalan aşklar” olarak dört biçimdedir. Biz bu çalışmamızda, Modern Türk romanı içinde ayrı bir yeri olan Tanpınar’ın romanlarında, “aşkın hangi biçimlerde ortaya çıktığını” ve bu “aşk tezahürleri”nin karakterleri nasıl etkilediğini ortaya koymayı amaçlamaktayız.
Keywords
Abstract
Ahmet Hamdi Tanpınar is a prominent figure in Turkish literature of the Republican era, contributing to various genres such as poetry, novels, and short stories. His works are widely studied from various perspectives. In Tanpınar’s novels, “love” is a central theme. The manifestations of love typically follow a triangular pattern, involving a male protagonist, a woman he loves, and a rival who seeks to obstruct this love. This structure is particularly evident in Sahnenin Dışındakiler, Huzur, and Aydaki Kadın. In Mahur Beste, the rival is the apparent cause of separation, while the true obstacle lies in the societal pressures of the time. Love in Tanpınar’s novels takes four forms: first love, beneficial love, negative love, and unfulfilled love. This study aims to explore the various forms of love in Tanpınar’s novels and how these love manifestations affect the characters.
